|
Hikaye Yarışması -
|
|
Suskunlar dizisindeki karakterlerden yararlanarak hikaye tarzı bişey yazmanızı istiyorum.Çok uzun olmasına gerek yok.Ama konuyu güzel belirlemenizz gerekiyor.En güzel hikaye seçilecek ve gereken ödül verilecektir.
En fazla 5 hikaye kabul edilecektir.  Nereden Bileceksiniz ?
İnsan bazen unutmak ister ,unutulmak ister peki ya neden diye kendinize hiç sordunuz mu ? Bizim hikayemiz kimine göre bitmiş gibi görünsede aslında yeni başlıyordu . Hangimiz unutabilirdi ki çocukluğumuzun en güzel yıllarının geçtiği insanın içine işleyen o soğuk yatakların , karanlık odaların ve insanın kendini bile unuttuğu o bambaşka dünyayı hangimiz unutabilirdi ki .... Biz çok iyi 4 arkadaş , en gerçek dost bazen de gerçek kardeşten öteydik . Biz 4 küçük çocuktuk ve bir dilim baklavanın bedeli bu kadar ağır mı olmalıydı sizce ? Ben Ecevit nam-ı diyar Şerif sorarım sizlere çocukluğumuzu ,hayallerimizi ,gençliğimizi,sevdiklerimizi en kötüsü hayatımızı alan bu suçun bedeli o kadar ağırmı olmalı sizce .... Biz bir şekilde bütün kötülüklere,acımasızlıklara,vahşete karşı durduk yada durabiliceğimizi düşünürek mücadele ettik .... Ama ne var ki o zaman çocuktuk .Çocuklar masum olur derler peki onlar mı çok kötüydü hayat mı onları bu kötülüğe itmişti . Hayat bu kadar acımasız olabilir miydi ? Kim bilir belkide bizi biz yapan şeyler gibi bizi kötü yapan da yine bizim gibi insanlar olamaz mı niye olmasın bize bunları yapan insan değil mi ?... Ve o hayatımızı bizden çalan , asla unutamayacığımız korkunç gece o kadar mutluyduk ki içimizden sevinç çığlıkları atıyorduk .Ama nerden bilebilirdik ki o çığlıkların yardım çığlığı olucağını bilemezdik ,bilemedik ..... O geceden sonra hayatımız değişti . Çünkü ; Çocukluğumuzu aldılar bizden , birbirimizin yüzüne bakamayacak duruma düşürdüler en kötüsü bize bu yaptıklarını unutmamız için susmamızı istediler ,dile getirmemiş de olsalar yaptıkları her kötülük ile istediler bunu bizden ... Biz o yaşımızda mücadele edicek gücü bulamadığımızdan değil aslında yaşadığımız o korkunç utanç dolu geceden kaçmak istedik ve bu yüzden sustuk ,susturulduk .... O gece birbirimizi gördüğümüz son geceydi .Hepimiz bir yere savrulmuş hayatlarımıza devam etmeye çalışıyorduk . Yalnız İbo ve Sarı birbirinden hiç kopmamıştı ..... Tabi birde Ahu . 4 kişilik çocukluk çetemizin güzeller güzeli Ahu'suydu o .... Benim için en zor olan şeyden biriydi o çünkü sadece hayatımı değil benden Ahu'mu da almışlardı . Çocukluk aşkımı ama o benim sadece çocukluk değil ömürlük aşkımdı!.... Belki bir daha onu göremedim uzun süre ama onun içine işleyen o masum ve güzel yüzünü hiçbir zaman unutmadım ,unutamam .... Ve işte bir gün bunun başımıza geliceğini hiç hesaplamamıştık . İçimizden biri konuştu . Evet yıllardır ettiğimiz suskunluk yeminimizi Zeki bozmuştu . Onu suçlayabilir miydik tabiki hayır ona yapılan haksızlığın ,kötülüğün cezasını kendi elleriyle vermişti. Onun hayatını karartan adamı öldürmüştü .... Ama şimdi ne oldu yıllardır susan Zeki sonunda konuştu diye tamamen susturdular . Peki şimdi ne olucak ? Ben söyliyim artık çocuk değiliz ,artık susmak zorunda değiliz çünkü onlar bizden şimdide kardeşimizi aldı . Biz artık yeminimizi bozduk çünkü biz artık masum değiliz ...... Çünkü masumluğumuzu çok küçükkken o hücre köşelerinde ,karanlık odalarda aldılar bizden biz artık onlar kadar kötüyüz . Böyle olmak zorundayız !.... Artık kaybolan yıllarımızın ,karartılan hayatımızın hesabını sorma günüdür .Kaybettiğimiz kardeşimizi geri getirmez belki ama onu unutmadığımızı ve unutmayacağımızı göstericez !.... Çünkü masum değiliz hiç birimiz !.... Sorarım size bir dilim baklavanın bedeli bumu olmalıydı ?..... Maksat katılım  Herkese başarılar  |
|
« Önceki Konu | Sonraki Konu »
|
